اشتراک دانش

سوال:

اطلاعات من به چه درد فیس بوک یا گوگل میخورد ؟
جمع آوری شماره تلفن ، آدرس یا کامنت هایی که میگذارم چه فایده ای برای فیسبوک دارد؟
من که آدم مهمی نیستم و اصلا روی کامپیوترم چیز به درد بخوری برای آنها ندارم ، چرا فکر میکنید آنها از من میخواهند جاسوسی کنند ؟ آیا توهم توطئه ندارید ؟

پاسخ:
ممکن است شما فرد مهمی نباشید و اطلاعات ارزشمندی نداشته باشید ، اطلاعات شما برای فیس بوک اصلا چیز با ارزشی نیست و حکم یک قطره آب کوچکی دارد که بودن و نبودنش تفاوتی برای فیسبوک نمیکند. اما همین قطرات اندک وقتی کنار هم جمع شوند اقیانوسی از اطلاعات درست میکنند که خیلی کارها میشود با آن انجام داد.
آنها با نرم افزارهای اتوماتیک data mining ، اطلاعات میلیونها نفر را کنار هم میچینند و اطلاعات ارزشمندی استخراج میکنند.


مثال:
از طریق کامنت هایی که مردم فلان استان مرزی میگذارند ، متوجه میشوند که در آن استان چقدر گرایش های ملی گرایانه وجود دارد ، چقدر گرایش های مذهبی ، چقدر با حکومت همراه هستند ، چقدر افکار جدایی طلبانه دارند. سپس از طریق رسانه ها ، تبلیغات ، اخبار و ... سعی میکنند این گرایش های عمومی را به نفع خودشان تغییر دهند مثلا احساسات ملی گرایانه را کمرنگ کنند. و بعد از با همین ابزارهای جاسوسی انبوه ، از همین کامنت های به ظاهر بی ارزشی که مردم برای هم میگذارند ، فیدبک میگیرند و میفهمند که چقدر در طول زمان این گرایش ها چگونه تغییر کرده است و بعد به استانه مناسبی که رسید مردم را از آن طرف مرز مسلح میکنند و ساز جدایی کوک میکنند و شما حیران ، که چه شد که مردم فلان استان دیگر نمیخواهند ایرانی باشند!
این یک نمونه از کاربردهای جاسوسی انبوه است ، استفاده از اطلاعاتی که مردم آنها را بی ارزش می پندارند.




خلاصه :

ابزارهای جمع آوری انبوه اطلاعات مثل گوگل و فیسبوک ، بال دیگر ابزارهای رسانه ای هستند.
رسانه ها برای تزریق اطلاعات به جامعه
فیسبوک و گوگل برای استخراج اطلاعات از جامعه
اگر بپذیریم که رسانه ها ، در هدایت افکار عمومی و گرایشات مردم بسیار تاثیرگذارند ، باید بپذیریم که بال دیگرش یعنی ابزارهای جاسوسی massive هم ، همین اندازه مهم اند. با این ابزارها است که میتوان اطلاعات توده های مردم را کنار هم گذاشت و درون ذهن جامعه را کاوش کرد.